“Ik wil afvallen, dus ik moet gaan sporten.” 
“Als ik maar genoeg beweeg, dan val ik wel af.” 
“Ik heb zo hard gesport vandaag, dat stukje chocolade kan er wel bij.” 

Is dit herkenbaar? Je bent niet de enige. Ik hoor dit vaak bij mensen met wie ik werk als ze het sporten oppakken. Ze komen dan 1 keer in de week, anderen minder dan dat en verwachten (sorry dat ik het zo zeg), wonderen van dat ene uurtje. 

En natuurlijk. Hier zit een kern van waarheid in. Als je wil afvallen, moet je sporten. Als je voldoende beweegt, val je inderdaad af. En als je intensiteit van het sporten hoog en vaak genoeg is dan kan je best af en toe zondigen. Echter, hou je het op 1 keer per week dan ga je daar je doel niet mee bereiken. 

Mensen overschatten wat sport kan doen en tegelijkertijd onderschatten ze het effect van voeding. Dit is al uit te rekenen met een simpele som. Stel: jij wilt afvallen en je gaat 2 keer per week fitnessen. Je verbrandt dan per training gemiddeld 400 kcal (ligt uiteraard aan de intensiteit, je gewicht, geslacht, duur etc), maar even voor het gemak. Je verbrandt dan 800 kcal per week meer. Neem je in die week door een handje nootjes, een paar blokjes chocolade en vooruit dat koekje kan er wel bij. Dan kruip je als snel richting die 800 kcal die je er ‘even’ bij eet. 

Als jij nu op je voeding gaat letten en je kiest ervoor om 500 kcal per dag minder te eten, dan kom je in een week op 3500 kcal minder die je binnenkrijgt. Wat heeft het meeste effect denk je? 

De combinatie van beide is natuurlijk het best. Meer sporten, minder eten. Rust! Maar nog te vaak zie ik dat mensen meer gaan eten, juist omdat ze sporten. En dan vallen ze niet af en vinden dat dan vreemd! Ik zal de laatste zijn die zegt dat je niet moet gaan sporten. De voordelen van sport en beweging zijn legio. Door het sporten bouw je spiermassa op, je banden, pezen, spieren worden sterker. Je beweegt makkelijker, je kan je kop goed leeg maken, je ontspant er uiteindelijk door en niet te vergeten alle sociale voordelen als je in een groep traint. 

Ik zou dus altijd adviseren om meer te gaan sporten. Het enige wat ik je mee geef is: reken jezelf niet rijk als je een stuk hebt hardgelopen of naar de sportschool bent geweest. Want met alleen dat, red je het niet. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

De dagen worden korter, de klok is een uur achteruit gegaan en het regent meer. Kortom het is op en top herfst. Hoe doe jij het op dit seizoen? Vind je het ergens fijn, of heb je moeite met die donkere dagen? 

Als ik naar mezelf kijk, ben ik meer van de lente en de zomer, ik hou van die heerlijke lange warme avonden. De herfst is voor mij een uitdaging omdat het voelt alsof ik opgesloten zit in mijn eigen huis. Ik heb vooral moeite met de korte dagen met weinig licht en minder warmte. Terwijl ook dit seizoen haar charmes heeft. Door meer mee te gaan op de seizoenen, geloof ik ook dat je dichterbij jezelf komt en meer harmonie en balans ervaart. Het lichaam heeft ook meer behoefte aan meer rust, misschien merk je dat ook wel aan jezelf: je hebt meer slaap nodig. Ik probeer me daar nu wat meer aan over te geven en probeer te leren van dit seizoen. 

De herfst is een tijd van verstillen en naar binnen keren. De natuur maakt zich klaar voor de winter. De vallende bladeren zijn de bouwstoffen voor de grond van volgend jaar. Wij zouden dus ook meer mogen opladen voor het nieuwe seizoen. Terugkijken op afgelopen seizoen, daarvan leren en dat als bouwstof gebruiken voor volgend jaar. Klinkt misschien allemaal erg cryptisch maar dit kan je terugvoren in je dagelijks leven. Zo merk ik altijd aan mezelf dat ik in dit seizoen meer behoefte heb aan yoga en meditatie. Ik sluit weer een abonnement af bij een yogaschool en gebruik deze mooie asana’s om te luisteren naar het lichaam. Yoga is voor mij het middel om meer in contact met mijn lijf te komen en te luisteren. Waar zit het vast, waar stroomt de energie niet, en waar heb ik werk te doen? Voor sommige mensen werkt meditatie en schrijven heel goed. Welke bouwstof kan je meenemen de lente in? Wat wil je achter laten en wat wil je meenemen? 

Maar denk ook aan je voeding. Mijn lichaam heeft veel meer behoefte aan warm eten. De frisse salades laat ik links liggen, maar ik kies voor een warme pompoen- of linzensoep. In de ochtend ontbijt ik weer eerder met warme havermout. Terwijl ik die behoefte in de lente en zomer niet heb. Ik drink meer cacao en minder koffie.

Eigenlijk biedt de natuur al alles wat we nodig hebben, we zijn alleen verleert om er naar te luisteren. En ja soms stormt en regent het, maar dan is het misschien ook wel eens lekker om wel die kaplaarzen aan te trekken en te gaan stampen in die plassen. Of: je hardloopschoenen onder te binden en in de stromende regen te gaan hardlopen. Stap daarna in een heerlijk magnesium bad of neem een lange warme douche. Wedden dat je je erna als herboren voelt?

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

We leven in een maatschappij waar we voornamelijk vanuit het hoofd werken. Kennis is macht en we hechten veel waarde als iemand ergens veel van af ‘weet’ . Doordat we ons zo focussen op onze gedachten en die te volgen zijn we verder van ons lijf af gaan staan. We zijn minder gaan luisteren naar de signalen die ons lichaam geeft, het hoofd is voornamelijk aan het woord. Terwijl er zoveel informatie in het lijf verborgen is. We zijn alleen verleerd om er naar te luisteren.

Een tijdje terug begon een deelnemer een traject bij mij. Ze wilde meer rust en ruimte in haar hoofd en wilde leren om naar het lichaam te luisteren. Deze dame van middelbare leeftijd is altijd heel sportief geweest. Ze heeft op hoog niveau gedanst, geturnd en heeft de laatste jaren veel gedaan aan kickboksen. Haar lichaam heeft altijd in dienst van haar gestaan. En haar lichaam deed het ook nog allemaal! Alles wat ze vroeg, nog meer trainen, nog meer uitputting, het lichaam deed het allemaal. Je voelt hem aankomen: ze viel uit. Lichaam was op, wilde niet meer. Het lijf was klaar. Het gevolg was dat ze jaren niets meer deed. Want als ze weer ging hardlopen, verwachtte ze van het lichaam hetzelfde als ze altijd gedaan had. Maar dat kon helemaal niet. Gevolg: frustratie tijdens het sporten waardoor ze uiteindelijk helemaal niet meer bewoog. Daar werd ze geen beter mens van. Ze voelde zich ellendig en rusteloos maar durfde niet te gaan bewegen. Want: niets was goed genoeg.

Tijdens 1 van ons eerste trainingen vroeg ik haar welke emoties ze wel eens ervaarde tijdens het sporten. Ze noemende angst, vertrouwen, trots maar ook vermoeidheid, boosheid en frustratie. Ik vroeg haar vervolgens om tijdens onze training deze emoties te gaan ervaren. Dit deed ik door haar een zware oefening te laten doen en haar na 30 seconden te vragen naar de emotie. En wat denk je? Ze zat alleen maar in die frustratie. Ze zat keihard te vechten op dat veld om maar door te gaan. Dat was niet te doen. Uiteindelijk moest ze ook stoppen. Haar hoofd, haar gedachtes trokken haar als het ware naar beneden. En ze ervaarde met het lijf hoe zwaar dat was. 

Toen ik haar vroeg hoe de oefening voor het lijf was, zei ze: goed genoeg. Ze voelde haar spieren, ze was vermoeid en het was goed zo. Maar dat hoofd ‘vond daar wat van’. Die vond dat ze maar door en door moest gaan. Terwijl dat haar niet dichterbij haar doel bracht, want uiteindelijk moest ze stoppen omdat ze ‘gebukt’ onder die gedachtes ging. 

Door deze oefening leerde de deelnemer naar het lijf te luisteren. Even niet naar de ‘gedachte-machine’ die maar nooit stopt. Maar stil te staan en te luisteren om te horen: het is goed zo. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

De afgelopen weken heb ik het veel gehad over het behalen van je doelen: hoe hou je gezond gedrag vol? Er liggen zoveel verleidingen op de loer, hoe kan je jezelf nu helpen om die verleidingen te weerstaan? Vandaag wil ik eens samen in jouw toekomst kijken. 

Tegenwoordig draait het veel om gemak en snel. Kijk eens naar de supermarkt. Schappen vol met producten waar suikers of zouten aan toegevoegd zijn.  Producten die hoog in kcal zijn en overmatig bewerkt zijn. Denk aan ontbijtproducten en bijvoorbeeld koek. Naast dat het dus makkelijk is om producten tot ons te nemen die hoog in energie zijn, zo worden we steeds minder uitgedaagd om die energie ook kwijt te raken. 

Want alles wordt voor ons gedaan. Wil je naar boven? Pak de lift of de roltrap. Wil je reizen? Pak de auto. Moet het huis schoon? Neem een schoonmaker Waar moet ons lichaam nog moeite doen om energie te verbranden? ‘Bingewatching’, waarbij je op de bank ploft en meerdere afleveringen van een serie afkijkt, is normaal geworden en heeft zelfs een eigen woord gekregen. Je moet moeite doen om niet door te blijven kijken want de volgende aflevering start al automatisch. 

Ergens hebben we dus een afslag gemist. We krijgen te veel energie tot ons door verkeerde voeding en die energie krijgt niet meer de kans om te verbranden en wordt opgeslagen. Logisch dat steeds meer mensen met overgewicht kampen. Hoe doorbreek je deze cirkel?

Denk in je toekomstige zelf. Als iets mij altijd geholpen heeft en wat ik altijd meegeef aan de mensen die ik begeleid: denk in je toekomstige zelf. Als jij over 6 maanden 10 kilo wil zijn afgevallen (ik zeg maar iets), dan heb je vandaag daar een keuze in te maken. Anders kom je daar nooit en schuift het doel alleen maar voor je uit. Als jij ooit een goede conditie wil hebben, dan zal je nu de fiets moeten pakken of de trap. Als jij ooit gezond oud wil worden, dan heb je nu een gezonde maaltijd voor jezelf te maken. 

Elke dag, elk moment heb je een keuze. De vraag die je jezelf kan stellen is: ben ik mijzelf aan het helpen en ben ik aan het bouwen naar een sterker lichaam of help ik mijzelf de vernieling in. Als ik nu de gewoonte creëer om elke avond na het eten chocolade te eten, help ik mijzelf dan in de toekomst? Van welke keuze word jij over 10 jaar blij je die vandaag gemaakt hebt? 

Goede gewoontes creëren is een proces. Dat gaat niet over 1 nacht ijs. Maar door naar jezelf te kijken over 10 jaar en daar de keuzes op te baseren, kan je onwijs helpen om op koers te blijven. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

In eerdere columns schreef ik al over het volhouden van goede gewoontes. Zo heb je voor jezelf een positief en groots doel te creëren. Welk doel geeft je energie en zet je in beweging. Daarnaast zie ik de mooiste resultaten bij mensen die het samen doen. Zorg dat je het niet alleen doet en vindt een groep gelijkgestemden die weten waar je mee bezig bent. Vandaag wil ik het hebben over het belonen van goed gedrag. En dan jezelf belonen als het goed is gegaan. 

Jezelf belonen of complimenten geven, is niet iets wat we veel doen, het past niet helemaal in onze cultuur. Maar het kan je goed helpen om het vol te houden, jezelf te stimuleren, maar ook kan je door jezelf te belonen je progressie zien. Jezelf belonen is een gek iets. En sorry dames, vooral wij hebben een handje van om dit niet te doen. Jezelf een compliment geven omdat je het goed gedaan hebben, vinden (nogmaals sorry dames) vrouwen nog wel eens moeilijk. Terwijl het je zo kan helpen! Door jezelf te belonen, complimenten te geven, betrek je je limbische brein bij het proces. Hier zitten je emoties en die zijn gevoelig voor complimenten! 

Stel: je wilt vaker gaan sporten of meer gaan bewegen. Hoe stimuleer je jezelf? Hoe beloon je goed gedrag? Het eerste antwoord is: zorg dat het zichtbaar is dat je iets goed hebt gedaan. Voor elke keer dat je wel bent gaan sporten, geef jezelf een euro. Of je schrijft een compliment op aan jezelf. Die euro of dat briefje doe je in een aparte pot. Deze pot zet je in het zicht. Elke keer dat je ernaar kijkt, zie je: he! Ik heb mezelf beloond, het is mij gelukt. Dit stimuleert. Zodra je weer naar die sportschool bent geweest, geef je jezelf weer een compliment, of een euro of iets anders wat werkt voor jou. En inderdaad, 1 euro of 1 compliment is niet veel. Maar als je dit over een jaar bekijkt en je gaat zo door, heb je einde van het jaar een pot vol complimenten of een pot vol geld, waar jij hard voor gewerkt hebt. 

Van dat geld doe je uiteraard iets leuks. Iets waar je echt blij van wordt. Beloon jezelf voor het goede gedrag. Misschien spaar je wel voor een mooie reis, of voor een mooi kledingstuk. Of wil je wel met je geliefde lekker uit eten. Alles kan! Zelfs andersom werkt het: ik heb ook iemand wel eens horen zeggen dat hij het geld aan de rivaliseerde voetbalclub zou geven als hij zijn doel niet volhield. Deze man had zo’n hekel aan die andere voetbalclub en wilde niet dat zijn geld daar naar toe zou gaan, dus dat stimuleerde hem heel erg om goed gedrag te belonen. Doe vooral wat voor jou werkt. 

Aan het eind van een jaar, of een andere periode, heb je bewijs dat je het kan. Of als het even tegenzit, want geloof me het gaat tegenzitten, heb je toch bewijs dat je het kan. Ook als het moeilijk is. Dus als het toen kon, waarom zou je het nu niet ook kunnen?  

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Ken je dat: je zit in een goede flow qua gezonde leefstijl. Je hebt voor jezelf besloten om een aantal kilo kwijt te raken, je wilt meer gaan sporten of je wilt je algehele gezondheid verbeteren. Je bent gemotiveerd en je start met volle moed. De eerste week ga je als een razende, je hebt de focus en je hebt er zin in: het gaat goed. En dan langzaamaan sijpelt de motivatie weg. Je weet niet hoe het gebeurt, maar het glipt als zand tussen je vingers weg. Voor je het weet, is je motivatie verdwenen en pak je de oude gewoontes weer op. Herkenbaar? 

Denk een aan 1 januari: al die mensen met goede voornemens:: gewicht verliezen, minder drinken, stoppen met roken. Goede voornemens die soms al stranden in de tweede week van januari. Wat gaat hier mis? 

In mijn ogen heeft dit meerdere oorzaken: je beloont jezelf niet voor het goede gedrag, je wilt te snel te veel, je doet het alleen en/of je doel (stoppen met roken, gewicht verliezen), heeft een negatieve lading. Geldt dit ook voor jou? Herken je dit? Laten we eens kijken naar die laatste: je doel. Kan je die groter maken en positief formuleren? Maak die groot genoeg, dat-ie je in beweging zet. Waar krijg je energie van? Is dat: stoppen met roken? Of een gezonde leefstijl hebben, waarbij ik met mijn kinderen kan spelen zonder buitenadem te raken. Maak je doel groots en zorg dat-ie je energie geeft. Dat als je hem leest, je de energie voelt stromen en denkt: Ja! Dat wil ik! 

Als je een doel hebt geformuleerd waar je blij van wordt, waar je energie van krijgt, dan is het zaak om je leven daar om heen te bouwen en voor jezelf te bepalen wat de waardes je dan hebt, als je leeft volgens dat doel. Pak je dan de trap of de lift? Welke keuzes maak je voor de lunch? Neem je dan die kroket of pak je een appel? Ga je op tijd naar bed of kijk je toch de aflevering op Netflix even af? Al die keuzes dragen uiteindelijk bij aan jouw doel. Hoe leef jij als je leeft naar jouw eigen doel?

Zorg daarnaast dat je dagelijks wordt geattendeerd op je doel. Misschien wel door een foto op te hangen aan de koelkast van een paar jaar terug toen je conditie beter was. Of een foto waar jij heel trots op bent. Waar word je door geïnspireerd? Hang een mooie spreuk op die je herinnert aan je doel en hang het in het zicht. Help jezelf. Help jezelf focus te houden. Waar doe je het voor? Waarom is dit zo belangrijk? Wat brengt het je en hoe help je jezelf weer in het zadel als het moeilijker wordt? 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Het volhouden van goede voornemen: hoe doe je dat? In de column van vorige week ging het over een positief doel voor jezelf formuleren. Denk niet: ik moet stoppen met roken, maar formuleer je doel zo dat het je positief in beweging zet: ik wil een gezonde leefstijl waar ik met mijn kinderen kan spelen zonder buitenadem te raken, klinkt al veel positiever. Maar ok, stel je hebt dat doel geformuleerd en je hebt voor jezelf reminders door je huis hangen om je te helpen herinneren aan dat doel. Wat dan? Hoe hou je het vol?

Je bent niet de enige die hiermee worstelt. De meesten mensen geven voortijdig op: omdat het toch niet lukt. Omdat het minder snel gaat dan ze dachten, omdat ze een slechte dag hebben gehad, omdat het gewoon niet altijd lukt. Wat doe je dan? Wat doe je als je in zo’n modus zit? Hoe kom je hier uit? Een open deur is: doorzetten, volhouden. Ja, het is soms moeilijk en soms zwaar. Maar als je opgeeft, zal je er nooit komen. Als je over een jaar 15 kilo wil zijn afgevallen, dan heb je nu een keuze te maken tussen wel of geen gebak. Als je die keuze nu niet maakt, sta je over een jaar nooit op dat doel. 

Maar dat even terzijde. 

Hoe zorg je dat je die motivatie houdt, ook al zit het even tegen? Mijn antwoord: Doe het samen. Doe het niet alleen. Ik heb de mooiste resultaten bij mensen gezien als zij een groep hadden die ze motiveerde, die ze stimuleerde, die ze er doorheen hielp als het even niet lekker zat. Je hoeft het niet alleen te doen. Naast dat een professional je kan helpen met de juiste keuzes maken, is een groep mensen de grootste motivator om door te zetten. Want je doet het opeens niet meer alleen voor jezelf, nee: andere mensen kijken mee en zijn op de hoogte van jouw proces. Ze vragen ernaar, ze willen weten hoe het gaat. Als je dit in je eentje gaat doen, heb je aan niemand verantwoordelijkheid af te leggen. Niemand zal er iets van zeggen; behalve jij zelf misschien. 

Maar wat nu als er een groep mensen is, die weten van waar jij mee bezig bent? Die jou op je verantwoordelijkheden roepen? Die aan je vragen hoe het ermee staat. Dan wordt het opeens heel lastig om te zeggen dat je ermee gestopt bent! En naast dat je op je verantwoordelijkheden wordt geroepen, ze motiveren je ook om door te gaan. Als je het even moeilijk hebt, zoek gelijkgestemden, die hetzelfde meemaken en er van geleerd hebben. Zorg dat ze je motiveren om door te gaan, om niet te stoppen. En als je dat wel doet? Dan pak je de draad de volgende dag weer op. Want we hebben allemaal wel eens een off-day, de vraag is of je jezelf weer herpakt. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Als zelfstandige ondernemer spreek ik veel andere ondernemers: Hoe gaat het? Haal je je doelen? Waar loop je tegen aan? De meesten die ik spreek zijn erg ambitieus. Ze hebben grote dromen, er moet steeds meer omzet gedraaid worden: Stilzitten is achteruitgang. In mijn vriendengroep zie ik dit ook. Mijn vrienden die in loondienst werken, zijn altijd bezig met de volgende stap op de carrièreladder. Te lang op dezelfde positie is niet goed, je moet door. De volgende stap behalen. Ook daar geldt: stilzitten is achteruitgang. Te lang op dezelfde positie, dat kan natuurlijk niet…!

Ik vraag me dan af. Behandel jij je lichaam ook zo? Is stilzitten dan ook achteruitgang? Of denk je dat het niet zo’n vaart zal lopen…. Dan heb ik slecht nieuws voor je. Want stilzitten is voor je lichaam letterlijk achteruitgang. Een lichaam wat de spieren niet hoeft te gebruiken, breekt ze af. Stilzitten is dus letterlijk achteruitgang van je spieren. Want je hebt die spieren niet nodig! Waarom zou je lichaam die spieren onderhouden. Want eerlijk is eerlijk, spieren onderhouden kost energie. En als jouw lijf ergens goed in is, dan is het wel energie besparen. Gebruik je het niet? Dan gaat het de verbrandingsoven in. Besef je dat eens als je vooral een zittend bestaan heeft. Waarom zou je lijf die spieren nog behouden? Heb jij een goede reden? 

Gelukkig is er de laatste tijd veel aandacht voor ons ‘zittende bestaan’ en wordt steeds meer bekend over de nadelige gezondheidseffecten van stilzitten. Ik zou zeggen: behandel je lichaam net als dat je je carrière behandelt: met net zo veel energie en tijd. Zet ook de volgende stap naar een gezondere leefstijl, net als dat je streeft naar meer omzet of meer salaris.  

Ik train regelmatig mensen die ongezond zijn: waarbij het lichaam te lang te weinig voedingstoffen heeft binnengekregen, waarbij er te veel stress is en te weinig rust. Dat lijf loopt op reservestand. Waarbij het veel signalen geeft, maar waar niet naar geluisterd wordt. Er wordt alleen maar geluisterd naar dat hoofd: we moeten meer, we moeten door. Maar wat zou je lichaam zeggen als-ie het voor het zeggen had? Wel even dat rondje door het park? Even die laptop dicht? Wel de trap nemen? Eerder naar bed? 

En dat is moeilijk, luisteren naar je lichaam. Waar heb jij dat op school geleerd? We leerden vooral te luisteren naar het hoofd.  We hebben niet geleerd, althans ik niet, welke signalen je lichaam geeft en daarop te vertrouwen. Dit heb ik mezelf aangeleerd door te gaan bewegen. Want dan is het lichaam echt aan het woord. Dan worden de signalen opgepikt. Maar als we maar blijven stilzitten, luisteren we er niet naar. Dan gaan we maar door met dat hoofd en dan moet het altijd maar meer en meer. En kom je letterlijk geen stap verder.  

Wees niet zo streng, maar geef jezelf wel een schop onder je kont. 

Klinkt dat tegenstrijdig? Misschien wel. Maar dat is het niet. Regelmatig spreek ik mensen die een dag of een week helemaal verpest vinden omdat ze 1 ding niet goed hebben gedaan. Ze hebben bijvoorbeeld 1 ijsje genomen. Of een handje chips. Of ze zijn niet gaan hardlopen. En dit op een week van allerlei gezonde keuzes op gebied van voeding, leefstijl en beweging. Ze praten dan onwijs negatief over zichzelf; schelden zichzelf voor alles en nog wat uit en halen zichzelf neer. De hele dag negatieve gedachtes over keuzes die ze beter hadden kunnen maken en wat ze allemaal wel niet fout hebben gedaan. 

Maar al die negatieve gedachtes die helpen voor geen meter. Want je kan wel alleen maar negatief over jezelf praten, maar helpt het je ook maar iets verder? Ben je alleen maar boos en somber door die negatieve gedachtes? Of ga je springend door het leven met al die negatieve gedachtes? Ik denk het eerste. Nu zeg ik niet: denk alleen maar positief en je zorgen verdwijnen. Maar neem die gedachtes eens onder de loep. Kloppen ze wel? Zijn ze waar en helpen ze verder? Waarom zou je ze geloven? Een slechte keuze maakt je leefstijl nog niet ongezond, meerdere slechte keuzes achter elkaar wel. Ben je dus gezwicht? Toch een verkeerde keuze gemaakt, pak de draad weer op. Ieder moment heb je weer een keuze. Je kan elke keer bijsturen. Een verkeerde keuze, maakt nog geen verloren dag. Een verloren dag maakt nog geen verloren week. 

Ga je voor meer beweging, meer gezondheid en een betere leefstijl, richt je dan op gedachtes die je wel verder helpen. En geef jezelf wel die schop onder je kont. Ja, het kan zijn dat je een verkeerde beslissing hebt genomen, het kan zijn dat je wel had moeten sporten en je bent niet gegaan: maar herpak jezelf en ga er weer voor. Niet alles is gelijk verloren,  pak de draad weer op. Maar doe het wel! Want als je over een jaar gezonder wil zijn dan heb je die stap nu te zetten. Dan heb je ook vandaag een gezonde keuze te maken. Dus daarom, wees niet te negatief over jezelf, maar geef jezelf wel die schop onder je kont. Anders kom je er nooit. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Sinds mijn 21ste ben ik zelf wat fanatieker geworden met sport en gezondheid. Ik weet nog dat ik vanaf mijn 16de, en misschien zelfs eerder, ongezond begon te eten en te drinken en weinig bewoog. Stappen vanaf mijn 15de, veel suikerhoudende dranken en veel KitKats in de lunchpauze. Heel veel KitKats. Als ik foto’s van mezelf terugkijk in die tijd dan is dat niet mijn gezondste periode. Ik hoor wel eens mensen zeggen: “Nou ik was zo gezond en slank in die tijd. Als ik foto’s van mezelf terugkijk, snap ik niet waar ik mij zo druk om maakte…” Dat geldt niet voor mij. Met enige schaamte, maar ook onbegrip naar mezelf, kijk ik terug. Hoe kon ik zo voor mezelf gezorgd hebben? 

Ik studeerde Journalistiek in Zwolle en woonde daar op kamers. Ik weet nog goed het moment dat ik mijzelf in de spiegel bekeek en niet blij was met wat ik zag. En dat is nog zacht uitgedrukt.Dat is het moment geweest dat ik dacht: en nu ga ik er iets aan doen. Ik ben begonnen bij een sportschool en raakte verslingerd aan de groepslessen. Al snel zat ik daar wel 6 keer per week. Op dat moment ben ik pas, vanuit mezelf, gezonder gaan leven.

Wat best gek is want bij ons thuis werd er gezond gegeten en we zijn een sportief gezin. Althans, ik ben later ook sportief geworden. Mijn moeder kookt altijd gezond, veel groenten en altijd extra salades. Gezond eten is voor mij normaal. Mijn vader is altijd zuinig op zijn lijf. Hij beweegt en sport veel en probeerde ons dat ook mee te geven. Hij zei vaak: Je lichaam is je tempel, hier moet je nog heel lang in wonen. Dus zorg er goed voor. 

Ik ben pas later iets gaan doen met deze adviezen. 

Want je hebt maar 1 lichaam.  En waarom zou je er niet zuinig op zijn? Hoe help je jezelf door het vol te stoppen met te veel en te ongezond eten? Waarom zou je jezelf ongelukkig maken door weinig te bewegen? Waarom zou je altijd maar doorgaan en niet uitrusten? Is dat beter voor je lichaam? Want zeg nou zelf: als je lichaam het voor het zeggen had, wat zou-ie doen? 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.