De dagen worden korter, de klok is een uur achteruit gegaan en het regent meer. Kortom het is op en top herfst. Hoe doe jij het op dit seizoen? Vind je het ergens fijn, of heb je moeite met die donkere dagen? 

Als ik naar mezelf kijk, ben ik meer van de lente en de zomer, ik hou van die heerlijke lange warme avonden. De herfst is voor mij een uitdaging omdat het voelt alsof ik opgesloten zit in mijn eigen huis. Ik heb vooral moeite met de korte dagen met weinig licht en minder warmte. Terwijl ook dit seizoen haar charmes heeft. Door meer mee te gaan op de seizoenen, geloof ik ook dat je dichterbij jezelf komt en meer harmonie en balans ervaart. Het lichaam heeft ook meer behoefte aan meer rust, misschien merk je dat ook wel aan jezelf: je hebt meer slaap nodig. Ik probeer me daar nu wat meer aan over te geven en probeer te leren van dit seizoen. 

De herfst is een tijd van verstillen en naar binnen keren. De natuur maakt zich klaar voor de winter. De vallende bladeren zijn de bouwstoffen voor de grond van volgend jaar. Wij zouden dus ook meer mogen opladen voor het nieuwe seizoen. Terugkijken op afgelopen seizoen, daarvan leren en dat als bouwstof gebruiken voor volgend jaar. Klinkt misschien allemaal erg cryptisch maar dit kan je terugvoren in je dagelijks leven. Zo merk ik altijd aan mezelf dat ik in dit seizoen meer behoefte heb aan yoga en meditatie. Ik sluit weer een abonnement af bij een yogaschool en gebruik deze mooie asana’s om te luisteren naar het lichaam. Yoga is voor mij het middel om meer in contact met mijn lijf te komen en te luisteren. Waar zit het vast, waar stroomt de energie niet, en waar heb ik werk te doen? Voor sommige mensen werkt meditatie en schrijven heel goed. Welke bouwstof kan je meenemen de lente in? Wat wil je achter laten en wat wil je meenemen? 

Maar denk ook aan je voeding. Mijn lichaam heeft veel meer behoefte aan warm eten. De frisse salades laat ik links liggen, maar ik kies voor een warme pompoen- of linzensoep. In de ochtend ontbijt ik weer eerder met warme havermout. Terwijl ik die behoefte in de lente en zomer niet heb. Ik drink meer cacao en minder koffie.

Eigenlijk biedt de natuur al alles wat we nodig hebben, we zijn alleen verleert om er naar te luisteren. En ja soms stormt en regent het, maar dan is het misschien ook wel eens lekker om wel die kaplaarzen aan te trekken en te gaan stampen in die plassen. Of: je hardloopschoenen onder te binden en in de stromende regen te gaan hardlopen. Stap daarna in een heerlijk magnesium bad of neem een lange warme douche. Wedden dat je je erna als herboren voelt?

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

We leven in een maatschappij waar we voornamelijk vanuit het hoofd werken. Kennis is macht en we hechten veel waarde als iemand ergens veel van af ‘weet’ . Doordat we ons zo focussen op onze gedachten en die te volgen zijn we verder van ons lijf af gaan staan. We zijn minder gaan luisteren naar de signalen die ons lichaam geeft, het hoofd is voornamelijk aan het woord. Terwijl er zoveel informatie in het lijf verborgen is. We zijn alleen verleerd om er naar te luisteren.

Een tijdje terug begon een deelnemer een traject bij mij. Ze wilde meer rust en ruimte in haar hoofd en wilde leren om naar het lichaam te luisteren. Deze dame van middelbare leeftijd is altijd heel sportief geweest. Ze heeft op hoog niveau gedanst, geturnd en heeft de laatste jaren veel gedaan aan kickboksen. Haar lichaam heeft altijd in dienst van haar gestaan. En haar lichaam deed het ook nog allemaal! Alles wat ze vroeg, nog meer trainen, nog meer uitputting, het lichaam deed het allemaal. Je voelt hem aankomen: ze viel uit. Lichaam was op, wilde niet meer. Het lijf was klaar. Het gevolg was dat ze jaren niets meer deed. Want als ze weer ging hardlopen, verwachtte ze van het lichaam hetzelfde als ze altijd gedaan had. Maar dat kon helemaal niet. Gevolg: frustratie tijdens het sporten waardoor ze uiteindelijk helemaal niet meer bewoog. Daar werd ze geen beter mens van. Ze voelde zich ellendig en rusteloos maar durfde niet te gaan bewegen. Want: niets was goed genoeg.

Tijdens 1 van ons eerste trainingen vroeg ik haar welke emoties ze wel eens ervaarde tijdens het sporten. Ze noemende angst, vertrouwen, trots maar ook vermoeidheid, boosheid en frustratie. Ik vroeg haar vervolgens om tijdens onze training deze emoties te gaan ervaren. Dit deed ik door haar een zware oefening te laten doen en haar na 30 seconden te vragen naar de emotie. En wat denk je? Ze zat alleen maar in die frustratie. Ze zat keihard te vechten op dat veld om maar door te gaan. Dat was niet te doen. Uiteindelijk moest ze ook stoppen. Haar hoofd, haar gedachtes trokken haar als het ware naar beneden. En ze ervaarde met het lijf hoe zwaar dat was. 

Toen ik haar vroeg hoe de oefening voor het lijf was, zei ze: goed genoeg. Ze voelde haar spieren, ze was vermoeid en het was goed zo. Maar dat hoofd ‘vond daar wat van’. Die vond dat ze maar door en door moest gaan. Terwijl dat haar niet dichterbij haar doel bracht, want uiteindelijk moest ze stoppen omdat ze ‘gebukt’ onder die gedachtes ging. 

Door deze oefening leerde de deelnemer naar het lijf te luisteren. Even niet naar de ‘gedachte-machine’ die maar nooit stopt. Maar stil te staan en te luisteren om te horen: het is goed zo. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

De afgelopen weken heb ik het veel gehad over het behalen van je doelen: hoe hou je gezond gedrag vol? Er liggen zoveel verleidingen op de loer, hoe kan je jezelf nu helpen om die verleidingen te weerstaan? Vandaag wil ik eens samen in jouw toekomst kijken. 

Tegenwoordig draait het veel om gemak en snel. Kijk eens naar de supermarkt. Schappen vol met producten waar suikers of zouten aan toegevoegd zijn.  Producten die hoog in kcal zijn en overmatig bewerkt zijn. Denk aan ontbijtproducten en bijvoorbeeld koek. Naast dat het dus makkelijk is om producten tot ons te nemen die hoog in energie zijn, zo worden we steeds minder uitgedaagd om die energie ook kwijt te raken. 

Want alles wordt voor ons gedaan. Wil je naar boven? Pak de lift of de roltrap. Wil je reizen? Pak de auto. Moet het huis schoon? Neem een schoonmaker Waar moet ons lichaam nog moeite doen om energie te verbranden? ‘Bingewatching’, waarbij je op de bank ploft en meerdere afleveringen van een serie afkijkt, is normaal geworden en heeft zelfs een eigen woord gekregen. Je moet moeite doen om niet door te blijven kijken want de volgende aflevering start al automatisch. 

Ergens hebben we dus een afslag gemist. We krijgen te veel energie tot ons door verkeerde voeding en die energie krijgt niet meer de kans om te verbranden en wordt opgeslagen. Logisch dat steeds meer mensen met overgewicht kampen. Hoe doorbreek je deze cirkel?

Denk in je toekomstige zelf. Als iets mij altijd geholpen heeft en wat ik altijd meegeef aan de mensen die ik begeleid: denk in je toekomstige zelf. Als jij over 6 maanden 10 kilo wil zijn afgevallen (ik zeg maar iets), dan heb je vandaag daar een keuze in te maken. Anders kom je daar nooit en schuift het doel alleen maar voor je uit. Als jij ooit een goede conditie wil hebben, dan zal je nu de fiets moeten pakken of de trap. Als jij ooit gezond oud wil worden, dan heb je nu een gezonde maaltijd voor jezelf te maken. 

Elke dag, elk moment heb je een keuze. De vraag die je jezelf kan stellen is: ben ik mijzelf aan het helpen en ben ik aan het bouwen naar een sterker lichaam of help ik mijzelf de vernieling in. Als ik nu de gewoonte creëer om elke avond na het eten chocolade te eten, help ik mijzelf dan in de toekomst? Van welke keuze word jij over 10 jaar blij je die vandaag gemaakt hebt? 

Goede gewoontes creëren is een proces. Dat gaat niet over 1 nacht ijs. Maar door naar jezelf te kijken over 10 jaar en daar de keuzes op te baseren, kan je onwijs helpen om op koers te blijven. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

In eerdere columns schreef ik al over het volhouden van goede gewoontes. Zo heb je voor jezelf een positief en groots doel te creëren. Welk doel geeft je energie en zet je in beweging. Daarnaast zie ik de mooiste resultaten bij mensen die het samen doen. Zorg dat je het niet alleen doet en vindt een groep gelijkgestemden die weten waar je mee bezig bent. Vandaag wil ik het hebben over het belonen van goed gedrag. En dan jezelf belonen als het goed is gegaan. 

Jezelf belonen of complimenten geven, is niet iets wat we veel doen, het past niet helemaal in onze cultuur. Maar het kan je goed helpen om het vol te houden, jezelf te stimuleren, maar ook kan je door jezelf te belonen je progressie zien. Jezelf belonen is een gek iets. En sorry dames, vooral wij hebben een handje van om dit niet te doen. Jezelf een compliment geven omdat je het goed gedaan hebben, vinden (nogmaals sorry dames) vrouwen nog wel eens moeilijk. Terwijl het je zo kan helpen! Door jezelf te belonen, complimenten te geven, betrek je je limbische brein bij het proces. Hier zitten je emoties en die zijn gevoelig voor complimenten! 

Stel: je wilt vaker gaan sporten of meer gaan bewegen. Hoe stimuleer je jezelf? Hoe beloon je goed gedrag? Het eerste antwoord is: zorg dat het zichtbaar is dat je iets goed hebt gedaan. Voor elke keer dat je wel bent gaan sporten, geef jezelf een euro. Of je schrijft een compliment op aan jezelf. Die euro of dat briefje doe je in een aparte pot. Deze pot zet je in het zicht. Elke keer dat je ernaar kijkt, zie je: he! Ik heb mezelf beloond, het is mij gelukt. Dit stimuleert. Zodra je weer naar die sportschool bent geweest, geef je jezelf weer een compliment, of een euro of iets anders wat werkt voor jou. En inderdaad, 1 euro of 1 compliment is niet veel. Maar als je dit over een jaar bekijkt en je gaat zo door, heb je einde van het jaar een pot vol complimenten of een pot vol geld, waar jij hard voor gewerkt hebt. 

Van dat geld doe je uiteraard iets leuks. Iets waar je echt blij van wordt. Beloon jezelf voor het goede gedrag. Misschien spaar je wel voor een mooie reis, of voor een mooi kledingstuk. Of wil je wel met je geliefde lekker uit eten. Alles kan! Zelfs andersom werkt het: ik heb ook iemand wel eens horen zeggen dat hij het geld aan de rivaliseerde voetbalclub zou geven als hij zijn doel niet volhield. Deze man had zo’n hekel aan die andere voetbalclub en wilde niet dat zijn geld daar naar toe zou gaan, dus dat stimuleerde hem heel erg om goed gedrag te belonen. Doe vooral wat voor jou werkt. 

Aan het eind van een jaar, of een andere periode, heb je bewijs dat je het kan. Of als het even tegenzit, want geloof me het gaat tegenzitten, heb je toch bewijs dat je het kan. Ook als het moeilijk is. Dus als het toen kon, waarom zou je het nu niet ook kunnen?  

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.