Hier zit ik. Met een big smile op een bootje met surfplank, op weg naar de golven. Dit was 2014 op het eiland Lombok. Ik was 30 en had er net 4 maanden reizen door Indonesië opzitten.

Waarom laat ik dit zien? Om je uit te leggen waar ik vandaan kom, wat ik heb meegemaakt en waarom ik krachtpatsers heb opgericht.

Toen ik 21 was, had ik de studie Journalistiek afgerond. Ik werkte al snel bij een lokale nieuw-site (WebRegio) waar ik dagelijks het nieuws versloeg. Ik heb daar ruim 8 jaar gezeten en groeide van journalist naar redactie manager. In die tijd had ik een relatie, al sinds mijn 18de. Het was dik aan. Uiteindelijk waren we zelfs verloofd.

En nu erop terugkijkend, was de verloving het begin van een nieuw leven. Met mijn toenmalige vriend bespraken we de toekomst. Wat wil ik, wat wil hij? Onze wegen bleken allebei een andere kant op te gaan. Hij wilde een gezin stichten, ik wist niet of ik daar ooit aan wilde beginnen. Na een periode van 6 maanden van proberen, relatie-therapie en veel verdriet, besloten we uiteindelijk uit elkaar te gaan. Een relatie van 12 jaar, liep stuk.

Mijn grote droom was altijd reizen, ik wilde de wereld zien. Toen ik 18 was, was ik ook een paar maanden in Frankrijk te vinden. Het avontuur wachtte op me. Toen mijn relatie stukliep en door een reorganisatie ook mijn baan op de tocht kwam te staan, nam ik een beslissing. Ik ging er voor een paar maanden vandoor. Alleen.

Ik besloot naar Bali te gaan. Ik vond daar een organisatie, Slukat, waar ik kinderen vanaf 4 jaar kon helpen bij Engelse les. De laatste maand zou ik door Indonesië gaan reizen.

Het was en is een reis om nooit te vergeten. Ik leerde alles over eenzaamheid, verbinding, relaties verbreken, omgaan met geld en ik werd waanzinnig verliefd. Ik leerde mijzelf kennen.

Terug in Nederland had ik behoefte aan een nieuwe omgeving. Ik vertrok naar Amsterdam en probeerde verschillende banen. Ik begon toen ook voor mezelf, maar als beginnende ondernemer was ik niet opgewassen tegen het dure leven in Amsterdam. Ik besloot in loondienst te gaan. Bij de PostcodeLoterij. Een organisatie waar ik mijn huidige vriend leerde kennen, nieuwe vrienden maakte en een waanzinnige tijd had. Maar ik miste mijn vrijheid.

Ik heb altijd enorme ambities gehad: de wereld redden van de ondergang, waarde toevoegen, impact maken. Dat lukte niet in loondienst. Ik voelde hoe mijn emmer steeds voller liep. Ik was ongelukkig. Het voelde als een keurslijf, een gouden kooi. Ik had een dijk van een salaris, maar ik maakte geen verschil. Ik hielp mensen niet.

En dus besloot ik heel radicaal het roer om te gooien en nam ontslag. Ik had geen idee wat ik wilde doen. Ik nam afscheid van de PostcodeLoterij. Ik had tijd nodig om na te denken wat ik wilde, om te ervaren wat ik wilde. Om te voelen wat ik wilde. Omdat ik geen andere baan had, ben ik bij een strandpaviljoen in Noordwijk begonnen. Ik had altijd de droom om eens in de horeca te werken. Ik trok de stoute schoenen aan, stapte binnen en vroeg of ze nog mensen nodig hadden.

Die tijd bij de Zeemeeuw leerde me dat ik graag met mensen werk. Hoe chagrijnig ik ook was, zodra ik in contact was met mensen, voelde ik mij direct beter. Helaas ben ik te onhandig voor de horeca en zijn de late uren écht niet mijn ding…. Ik stopte na 1 seizoen. In die tussentijd had ik ‘Van Eeten&Sports’. opgericht. Dit kon ik doen naast mijn uren bij de Zeemeeuw. Ik richtte mij op sport en voeding. Het ei was gelegd. Ik oefende veel, had veel klanten en kon ze 1 op 1 helpen.

2020 begon en ik was niet te stuiten. Mijn bedrijf liep al een jaar goed, elke maand meer winst. Maar miste nog wel de diepgang. Veel van mijn klanten waren met meer geholpen dan alleen een weekmenu. En zo specialiseerde ik me: coaching, training en ik leerde hoe het lichaam de ingang is tot gedragsverandering.

Bij die verdieping voelde ik dat ik mijn oude naam moest loslaten: krachtpatsers.nu was geboren.

Hier werk ik nu al ruim 10 maanden mee. krachtpatsers staat voor alles wie ik ben. Krachtig zijn in wie jij bent, ook al ben je onzeker. Krachtig zijn in moeilijke keuzes, hoe spannend ook. Krachtig zijn in wat jij wil, hoe onverhard die weg ook is. Want uiteindelijk worden we het gelukkigst als we onze diepste dalen en onze grootste uitdagingen weten te overwinnen.

Eens per maand zet ik iemand in de spotlight die in mijn ogen een krachtpatser is: iemand die staat voor wie hij is, die durft aan zelfonderzoek te doen en iemand die niet vlucht als het moeilijk wordt. Vandaag de tweede in rij: Caroline.

Zij is voor mij een krachtpatser omdat:

Ik ken haar nog helemaal nog niet zo lang, maar ben dankbaar dat ik haar een vriendin mag noemen. Ze maakte op mij direct een onuitwisbare indruk doordat ze zo puur, oprecht en krachtig in haar vrouw-zijn is.  Doordat ze van elke situatie leert en openstaat voor verrassingen in het leven, vind ik haar een echte krachtpatser. 

Stel jezelf eens voor: wie ben je, wat doe je?

Hi! Ik ben Caroline. Verbinden en mensen begeleiden heeft in mijn werkende leven altijd centraal gestaan en de laatste vijf jaar ben ik werkzaam als re-integratiecoach. Daarnaast ben ik 2 jaar geleden gestart met de opleiding tot voetreflextherapeut. In 2022 verwacht ik deze opleiding af te ronden, maar in de tussentijd ben ik ook actief met mijn eigen bedrijf Studio Puur | Vitaliteit & Voetreflexologie. En ben ik mijn opleiding Vitaliteit coaching aan het afronden. De laatste jaren heb ik het holistische aspect in het leven omarmd en zie ik een belangrijk samenspel tussen gezondheid en de wijze hoe we in deze haastige maatschappij ons leven vormgeven. De weg die ik nu aan het bewandelen ben is er een waarin ik mensen wil ondersteunen in hun vitaliteit, maar ook de zingeving en het geluk van het leven wil laten leren (her)ontdekken. Dit doe ik door middel van coaching en voetreflexologie. En hierna ben ik zeker nog niet uitgeleerd, dus ik verwacht dat mijn palet verder verreikt wordt met mooie tools om mensen verder te helpen. Ook ben ik mama van drie ontdekkende jongens (Twan, Hugo en Pepijn) en heb ik een hele lieve man, Stijn, die me de ruimte geeft om me verder te ontwikkelen. Hier ben ik hem enorm dankbaar voor. In het leven geniet ik van mensen om heen, positiviteit, verbinden, het leven vieren, van niets iets maken, muziek, de kleine dingen waarderen, het rustgevende wat de natuur biedt, ben ik verliefd op de bergen in Zwitserland en de fantastische kust in Cornwall. 

Haha, ik vind het een hele eer hoor dat Juliette mij als krachtpatser van de maand heeft benoemd. De lessen die Juliette biedt in haar bedrijf zijn voor mij wel een heel belangrijk onderdeel in mijn week. Ik zorg zelfs voor oppas zodat ik kan sporten, dus dat zegt genoeg. Uiteraard voor mijn fysieke welzijn, maar ook als uitlaatklep waar ik mijn energie heel goed in kwijt kan en wat ervoor zorgt dat ik mijn balans goed houdt. Niet geheel onbelangrijk in deze vreemde tijd waarin alles anders gaat dan je bedenkt. Daarnaast heb ik door Juliette haar lessen mijn lijf fysiek sterker gemaakt en lukt het mij nu wel om hard te lopen. Nu zet ik mijn wekker gewoon vroeger om drie keer in de week te kunnen hardlopen. Wie had dat ooit bedacht?! Dus bij deze enorm bedankt Juliette. En naast bevlogen sportinstructeur is Juliette ook gewoon een heel lief, betrokken en krachtig mens en ben ik blij met haar als vriendin. 

Wat heb je afgelopen jaar geleerd?

In dit heftige jaar met corona heb ik geleerd dat we naast heel kwetsbaar te zijn, ook heel wendbaar zijn als mens. Er zijn dingen in beweging gezet waardoor we zien dat het ook anders kan en wat wellicht ook veel beter past bij onze behoeften. Ik ben erg nieuwsgierig naar deze transitie en verwacht dat dit een mooie bijdrage gaat leveren aan mijn wens dat we als mens meer mogen gaan kijken wat wij nu zelf uit het leven willen halen en wat ons voldoening geeft. Dit is, naar mijn idee, onderbelicht geweest en ik ben hoopvol dat dit steeds meer naar de oppervlakte gaat komen en dat mensen hier actief mee aan de slag gaan.

Wat is je grootste ontdekking dit jaar geweest?

Dat het heel goed mogelijk is om met mijn hele gezin voornamelijk plantaardig te eten. Hiervoor aten we al weinig vlees, maar deze verandering is ons heel goed bevallen. Kijkende naar het milieuaspect, het leed wat de dieren wordt aangegaan en onze gezondheid ben ik trots dat wij als gezin hier een bijdrage in leveren. Uiteindelijk hebben we 1 planeet en daar moeten we met zijn allen wel echt voor gaan zorgen, zodat onze (klein)kinderen hier straks nog een fijn leven kunnen hebben. De documentaire A life on our planet van David Attenborough is wat mij betreft echt een aanrader en een eyeopener.

Wat is je grootste uitdaging geweest?

Focus houden op een stuk selfcare in deze onzekere tijd. Gelukkig heb ik de afgelopen jaren geïnvesteerd in mijn persoonlijk leiderschap en heb hier diverse uitdagende en intensieve trainingen voor gevolgd. Door alles wat ik hier heb geleerd, is het me gelukt om goed voor mezelf te zorgen en mijn eigen innerlijke kompas te blijven volgen dit jaar. Dat houdt voor mij in dat ik leef van binnenuit en niet van buitenaf. Hierdoor ben ik minder afhankelijk van de omstandigheden (die behoorlijk ruk waren dit jaar) maar bleef ik kijken naar mogelijkheden en maakte ik duidelijke keuzes voor mezelf. Dat was niet altijd makkelijk, maar door deze keuzes te maken heb ik geen onnodige energielekken gehad en hier heeft mijn gezin ook veel profijt van gehad. 

Stel: 20 jaar terug: wat zou je tegen jezelf willen zeggen.

O wat niet. Heb je even 😉. Ik had tegen mezelf willen zeggen dat ik wel wat liever mag zijn voor mezelf, dat perfectie niet bestaat, ik van mijn fouten mag houden en het helemaal oké is om je kwetsbaar op te stellen.  Maar ik geloof ook dat ik dit pad heb moeten bewandelen om deze inzichten ook zelf te ervaren en daar pluk ik nu de vruchten van.

Wiens verhaal moeten wij echt horen en is volgens jou een krachtpatser?

Wouter. Vanwege zijn doorzettingsvermogen en discipline om zijn leefstijl radicaal om te gooien. Daar heb ik enorme bewondering en respect voor! Vindt het hierdoor echt een inspirator en daar mag hij trots op zijn.