Hier zit ik. Met een big smile op een bootje met surfplank, op weg naar de golven. Dit was 2014 op het eiland Lombok. Ik was 30 en had er net 4 maanden reizen door Indonesië opzitten.
Waarom laat ik dit zien? Om je uit te leggen waar ik vandaan kom, wat ik heb meegemaakt en waarom ik krachtpatsers heb opgericht.
Toen ik 21 was, had ik de studie Journalistiek afgerond. Ik werkte al snel bij een lokale nieuw-site (WebRegio) waar ik dagelijks het nieuws versloeg. Ik heb daar ruim 8 jaar gezeten en groeide van journalist naar redactie manager. In die tijd had ik een relatie, al sinds mijn 18de. Het was dik aan. Uiteindelijk waren we zelfs verloofd.
En nu erop terugkijkend, was de verloving het begin van een nieuw leven. Met mijn toenmalige vriend bespraken we de toekomst. Wat wil ik, wat wil hij? Onze wegen bleken allebei een andere kant op te gaan. Hij wilde een gezin stichten, ik wist niet of ik daar ooit aan wilde beginnen. Na een periode van 6 maanden van proberen, relatie-therapie en veel verdriet, besloten we uiteindelijk uit elkaar te gaan. Een relatie van 12 jaar, liep stuk.
Mijn grote droom was altijd reizen, ik wilde de wereld zien. Toen ik 18 was, was ik ook een paar maanden in Frankrijk te vinden. Het avontuur wachtte op me. Toen mijn relatie stukliep en door een reorganisatie ook mijn baan op de tocht kwam te staan, nam ik een beslissing. Ik ging er voor een paar maanden vandoor. Alleen.
Ik besloot naar Bali te gaan. Ik vond daar een organisatie, Slukat, waar ik kinderen vanaf 4 jaar kon helpen bij Engelse les. De laatste maand zou ik door Indonesië gaan reizen.
Het was en is een reis om nooit te vergeten. Ik leerde alles over eenzaamheid, verbinding, relaties verbreken, omgaan met geld en ik werd waanzinnig verliefd. Ik leerde mijzelf kennen.
Terug in Nederland had ik behoefte aan een nieuwe omgeving. Ik vertrok naar Amsterdam en probeerde verschillende banen. Ik begon toen ook voor mezelf, maar als beginnende ondernemer was ik niet opgewassen tegen het dure leven in Amsterdam. Ik besloot in loondienst te gaan. Bij de PostcodeLoterij. Een organisatie waar ik mijn huidige vriend leerde kennen, nieuwe vrienden maakte en een waanzinnige tijd had. Maar ik miste mijn vrijheid.
Ik heb altijd enorme ambities gehad: de wereld redden van de ondergang, waarde toevoegen, impact maken. Dat lukte niet in loondienst. Ik voelde hoe mijn emmer steeds voller liep. Ik was ongelukkig. Het voelde als een keurslijf, een gouden kooi. Ik had een dijk van een salaris, maar ik maakte geen verschil. Ik hielp mensen niet.
En dus besloot ik heel radicaal het roer om te gooien en nam ontslag. Ik had geen idee wat ik wilde doen. Ik nam afscheid van de PostcodeLoterij. Ik had tijd nodig om na te denken wat ik wilde, om te ervaren wat ik wilde. Om te voelen wat ik wilde. Omdat ik geen andere baan had, ben ik bij een strandpaviljoen in Noordwijk begonnen. Ik had altijd de droom om eens in de horeca te werken. Ik trok de stoute schoenen aan, stapte binnen en vroeg of ze nog mensen nodig hadden.
Die tijd bij de Zeemeeuw leerde me dat ik graag met mensen werk. Hoe chagrijnig ik ook was, zodra ik in contact was met mensen, voelde ik mij direct beter. Helaas ben ik te onhandig voor de horeca en zijn de late uren écht niet mijn ding…. Ik stopte na 1 seizoen. In die tussentijd had ik ‘Van Eeten&Sports’. opgericht. Dit kon ik doen naast mijn uren bij de Zeemeeuw. Ik richtte mij op sport en voeding. Het ei was gelegd. Ik oefende veel, had veel klanten en kon ze 1 op 1 helpen.
2020 begon en ik was niet te stuiten. Mijn bedrijf liep al een jaar goed, elke maand meer winst. Maar miste nog wel de diepgang. Veel van mijn klanten waren met meer geholpen dan alleen een weekmenu. En zo specialiseerde ik me: coaching, training en ik leerde hoe het lichaam de ingang is tot gedragsverandering.
Bij die verdieping voelde ik dat ik mijn oude naam moest loslaten: krachtpatsers.nu was geboren.
Hier werk ik nu al ruim 10 maanden mee. krachtpatsers staat voor alles wie ik ben. Krachtig zijn in wie jij bent, ook al ben je onzeker. Krachtig zijn in moeilijke keuzes, hoe spannend ook. Krachtig zijn in wat jij wil, hoe onverhard die weg ook is. Want uiteindelijk worden we het gelukkigst als we onze diepste dalen en onze grootste uitdagingen weten te overwinnen.
