Ken je dat: je zit in een goede flow qua gezonde leefstijl. Je hebt voor jezelf besloten om een aantal kilo kwijt te raken, je wilt meer gaan sporten of je wilt je algehele gezondheid verbeteren. Je bent gemotiveerd en je start met volle moed. De eerste week ga je als een razende, je hebt de focus en je hebt er zin in: het gaat goed. En dan langzaamaan sijpelt de motivatie weg. Je weet niet hoe het gebeurt, maar het glipt als zand tussen je vingers weg. Voor je het weet, is je motivatie verdwenen en pak je de oude gewoontes weer op. Herkenbaar? 

Denk een aan 1 januari: al die mensen met goede voornemens:: gewicht verliezen, minder drinken, stoppen met roken. Goede voornemens die soms al stranden in de tweede week van januari. Wat gaat hier mis? 

In mijn ogen heeft dit meerdere oorzaken: je beloont jezelf niet voor het goede gedrag, je wilt te snel te veel, je doet het alleen en/of je doel (stoppen met roken, gewicht verliezen), heeft een negatieve lading. Geldt dit ook voor jou? Herken je dit? Laten we eens kijken naar die laatste: je doel. Kan je die groter maken en positief formuleren? Maak die groot genoeg, dat-ie je in beweging zet. Waar krijg je energie van? Is dat: stoppen met roken? Of een gezonde leefstijl hebben, waarbij ik met mijn kinderen kan spelen zonder buitenadem te raken. Maak je doel groots en zorg dat-ie je energie geeft. Dat als je hem leest, je de energie voelt stromen en denkt: Ja! Dat wil ik! 

Als je een doel hebt geformuleerd waar je blij van wordt, waar je energie van krijgt, dan is het zaak om je leven daar om heen te bouwen en voor jezelf te bepalen wat de waardes je dan hebt, als je leeft volgens dat doel. Pak je dan de trap of de lift? Welke keuzes maak je voor de lunch? Neem je dan die kroket of pak je een appel? Ga je op tijd naar bed of kijk je toch de aflevering op Netflix even af? Al die keuzes dragen uiteindelijk bij aan jouw doel. Hoe leef jij als je leeft naar jouw eigen doel?

Zorg daarnaast dat je dagelijks wordt geattendeerd op je doel. Misschien wel door een foto op te hangen aan de koelkast van een paar jaar terug toen je conditie beter was. Of een foto waar jij heel trots op bent. Waar word je door geïnspireerd? Hang een mooie spreuk op die je herinnert aan je doel en hang het in het zicht. Help jezelf. Help jezelf focus te houden. Waar doe je het voor? Waarom is dit zo belangrijk? Wat brengt het je en hoe help je jezelf weer in het zadel als het moeilijker wordt? 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Het volhouden van goede voornemen: hoe doe je dat? In de column van vorige week ging het over een positief doel voor jezelf formuleren. Denk niet: ik moet stoppen met roken, maar formuleer je doel zo dat het je positief in beweging zet: ik wil een gezonde leefstijl waar ik met mijn kinderen kan spelen zonder buitenadem te raken, klinkt al veel positiever. Maar ok, stel je hebt dat doel geformuleerd en je hebt voor jezelf reminders door je huis hangen om je te helpen herinneren aan dat doel. Wat dan? Hoe hou je het vol?

Je bent niet de enige die hiermee worstelt. De meesten mensen geven voortijdig op: omdat het toch niet lukt. Omdat het minder snel gaat dan ze dachten, omdat ze een slechte dag hebben gehad, omdat het gewoon niet altijd lukt. Wat doe je dan? Wat doe je als je in zo’n modus zit? Hoe kom je hier uit? Een open deur is: doorzetten, volhouden. Ja, het is soms moeilijk en soms zwaar. Maar als je opgeeft, zal je er nooit komen. Als je over een jaar 15 kilo wil zijn afgevallen, dan heb je nu een keuze te maken tussen wel of geen gebak. Als je die keuze nu niet maakt, sta je over een jaar nooit op dat doel. 

Maar dat even terzijde. 

Hoe zorg je dat je die motivatie houdt, ook al zit het even tegen? Mijn antwoord: Doe het samen. Doe het niet alleen. Ik heb de mooiste resultaten bij mensen gezien als zij een groep hadden die ze motiveerde, die ze stimuleerde, die ze er doorheen hielp als het even niet lekker zat. Je hoeft het niet alleen te doen. Naast dat een professional je kan helpen met de juiste keuzes maken, is een groep mensen de grootste motivator om door te zetten. Want je doet het opeens niet meer alleen voor jezelf, nee: andere mensen kijken mee en zijn op de hoogte van jouw proces. Ze vragen ernaar, ze willen weten hoe het gaat. Als je dit in je eentje gaat doen, heb je aan niemand verantwoordelijkheid af te leggen. Niemand zal er iets van zeggen; behalve jij zelf misschien. 

Maar wat nu als er een groep mensen is, die weten van waar jij mee bezig bent? Die jou op je verantwoordelijkheden roepen? Die aan je vragen hoe het ermee staat. Dan wordt het opeens heel lastig om te zeggen dat je ermee gestopt bent! En naast dat je op je verantwoordelijkheden wordt geroepen, ze motiveren je ook om door te gaan. Als je het even moeilijk hebt, zoek gelijkgestemden, die hetzelfde meemaken en er van geleerd hebben. Zorg dat ze je motiveren om door te gaan, om niet te stoppen. En als je dat wel doet? Dan pak je de draad de volgende dag weer op. Want we hebben allemaal wel eens een off-day, de vraag is of je jezelf weer herpakt. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Als zelfstandige ondernemer spreek ik veel andere ondernemers: Hoe gaat het? Haal je je doelen? Waar loop je tegen aan? De meesten die ik spreek zijn erg ambitieus. Ze hebben grote dromen, er moet steeds meer omzet gedraaid worden: Stilzitten is achteruitgang. In mijn vriendengroep zie ik dit ook. Mijn vrienden die in loondienst werken, zijn altijd bezig met de volgende stap op de carrièreladder. Te lang op dezelfde positie is niet goed, je moet door. De volgende stap behalen. Ook daar geldt: stilzitten is achteruitgang. Te lang op dezelfde positie, dat kan natuurlijk niet…!

Ik vraag me dan af. Behandel jij je lichaam ook zo? Is stilzitten dan ook achteruitgang? Of denk je dat het niet zo’n vaart zal lopen…. Dan heb ik slecht nieuws voor je. Want stilzitten is voor je lichaam letterlijk achteruitgang. Een lichaam wat de spieren niet hoeft te gebruiken, breekt ze af. Stilzitten is dus letterlijk achteruitgang van je spieren. Want je hebt die spieren niet nodig! Waarom zou je lichaam die spieren onderhouden. Want eerlijk is eerlijk, spieren onderhouden kost energie. En als jouw lijf ergens goed in is, dan is het wel energie besparen. Gebruik je het niet? Dan gaat het de verbrandingsoven in. Besef je dat eens als je vooral een zittend bestaan heeft. Waarom zou je lijf die spieren nog behouden? Heb jij een goede reden? 

Gelukkig is er de laatste tijd veel aandacht voor ons ‘zittende bestaan’ en wordt steeds meer bekend over de nadelige gezondheidseffecten van stilzitten. Ik zou zeggen: behandel je lichaam net als dat je je carrière behandelt: met net zo veel energie en tijd. Zet ook de volgende stap naar een gezondere leefstijl, net als dat je streeft naar meer omzet of meer salaris.  

Ik train regelmatig mensen die ongezond zijn: waarbij het lichaam te lang te weinig voedingstoffen heeft binnengekregen, waarbij er te veel stress is en te weinig rust. Dat lijf loopt op reservestand. Waarbij het veel signalen geeft, maar waar niet naar geluisterd wordt. Er wordt alleen maar geluisterd naar dat hoofd: we moeten meer, we moeten door. Maar wat zou je lichaam zeggen als-ie het voor het zeggen had? Wel even dat rondje door het park? Even die laptop dicht? Wel de trap nemen? Eerder naar bed? 

En dat is moeilijk, luisteren naar je lichaam. Waar heb jij dat op school geleerd? We leerden vooral te luisteren naar het hoofd.  We hebben niet geleerd, althans ik niet, welke signalen je lichaam geeft en daarop te vertrouwen. Dit heb ik mezelf aangeleerd door te gaan bewegen. Want dan is het lichaam echt aan het woord. Dan worden de signalen opgepikt. Maar als we maar blijven stilzitten, luisteren we er niet naar. Dan gaan we maar door met dat hoofd en dan moet het altijd maar meer en meer. En kom je letterlijk geen stap verder.  

Wees niet zo streng, maar geef jezelf wel een schop onder je kont. 

Klinkt dat tegenstrijdig? Misschien wel. Maar dat is het niet. Regelmatig spreek ik mensen die een dag of een week helemaal verpest vinden omdat ze 1 ding niet goed hebben gedaan. Ze hebben bijvoorbeeld 1 ijsje genomen. Of een handje chips. Of ze zijn niet gaan hardlopen. En dit op een week van allerlei gezonde keuzes op gebied van voeding, leefstijl en beweging. Ze praten dan onwijs negatief over zichzelf; schelden zichzelf voor alles en nog wat uit en halen zichzelf neer. De hele dag negatieve gedachtes over keuzes die ze beter hadden kunnen maken en wat ze allemaal wel niet fout hebben gedaan. 

Maar al die negatieve gedachtes die helpen voor geen meter. Want je kan wel alleen maar negatief over jezelf praten, maar helpt het je ook maar iets verder? Ben je alleen maar boos en somber door die negatieve gedachtes? Of ga je springend door het leven met al die negatieve gedachtes? Ik denk het eerste. Nu zeg ik niet: denk alleen maar positief en je zorgen verdwijnen. Maar neem die gedachtes eens onder de loep. Kloppen ze wel? Zijn ze waar en helpen ze verder? Waarom zou je ze geloven? Een slechte keuze maakt je leefstijl nog niet ongezond, meerdere slechte keuzes achter elkaar wel. Ben je dus gezwicht? Toch een verkeerde keuze gemaakt, pak de draad weer op. Ieder moment heb je weer een keuze. Je kan elke keer bijsturen. Een verkeerde keuze, maakt nog geen verloren dag. Een verloren dag maakt nog geen verloren week. 

Ga je voor meer beweging, meer gezondheid en een betere leefstijl, richt je dan op gedachtes die je wel verder helpen. En geef jezelf wel die schop onder je kont. Ja, het kan zijn dat je een verkeerde beslissing hebt genomen, het kan zijn dat je wel had moeten sporten en je bent niet gegaan: maar herpak jezelf en ga er weer voor. Niet alles is gelijk verloren,  pak de draad weer op. Maar doe het wel! Want als je over een jaar gezonder wil zijn dan heb je die stap nu te zetten. Dan heb je ook vandaag een gezonde keuze te maken. Dus daarom, wees niet te negatief over jezelf, maar geef jezelf wel die schop onder je kont. Anders kom je er nooit. 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.

Sinds mijn 21ste ben ik zelf wat fanatieker geworden met sport en gezondheid. Ik weet nog dat ik vanaf mijn 16de, en misschien zelfs eerder, ongezond begon te eten en te drinken en weinig bewoog. Stappen vanaf mijn 15de, veel suikerhoudende dranken en veel KitKats in de lunchpauze. Heel veel KitKats. Als ik foto’s van mezelf terugkijk in die tijd dan is dat niet mijn gezondste periode. Ik hoor wel eens mensen zeggen: “Nou ik was zo gezond en slank in die tijd. Als ik foto’s van mezelf terugkijk, snap ik niet waar ik mij zo druk om maakte…” Dat geldt niet voor mij. Met enige schaamte, maar ook onbegrip naar mezelf, kijk ik terug. Hoe kon ik zo voor mezelf gezorgd hebben? 

Ik studeerde Journalistiek in Zwolle en woonde daar op kamers. Ik weet nog goed het moment dat ik mijzelf in de spiegel bekeek en niet blij was met wat ik zag. En dat is nog zacht uitgedrukt.Dat is het moment geweest dat ik dacht: en nu ga ik er iets aan doen. Ik ben begonnen bij een sportschool en raakte verslingerd aan de groepslessen. Al snel zat ik daar wel 6 keer per week. Op dat moment ben ik pas, vanuit mezelf, gezonder gaan leven.

Wat best gek is want bij ons thuis werd er gezond gegeten en we zijn een sportief gezin. Althans, ik ben later ook sportief geworden. Mijn moeder kookt altijd gezond, veel groenten en altijd extra salades. Gezond eten is voor mij normaal. Mijn vader is altijd zuinig op zijn lijf. Hij beweegt en sport veel en probeerde ons dat ook mee te geven. Hij zei vaak: Je lichaam is je tempel, hier moet je nog heel lang in wonen. Dus zorg er goed voor. 

Ik ben pas later iets gaan doen met deze adviezen. 

Want je hebt maar 1 lichaam.  En waarom zou je er niet zuinig op zijn? Hoe help je jezelf door het vol te stoppen met te veel en te ongezond eten? Waarom zou je jezelf ongelukkig maken door weinig te bewegen? Waarom zou je altijd maar doorgaan en niet uitrusten? Is dat beter voor je lichaam? Want zeg nou zelf: als je lichaam het voor het zeggen had, wat zou-ie doen? 

Deze column verscheen vorige week ik de bijlage FIT van het Leidsch Dagblad, Noordhollands Dagblad, Gooi- en Eemlander, Haarlems Dagblad.