Ik heb een nieuwe klant. Voor het gemak noemen we hem Piet. Piet is een oude man van 60. Nu hoor ik je denken: nou nou Juul, 60, dat is nog niet zo oud. Klopt. Mijn vader is 68 en dat is geen oude man. Piet wel. Piet zijn rug zit helemaal vast, hij loopt zo krom als een hoepel en na een rondje buiten van 10 minuten wandelen moet Piet bij wijze van spreken aan de beademing.
Piet gaat met de auto naar het werk. Zit daar 8 uur achter zijn computer en gaat einde van de middag weer met de auto terug. Bewegen doet hij amper. Want alles doet zeer en alles is vermoeiend. Het plezier in bewegen is hem totaal ontnomen.
Bewegen werd steeds moeilijker.
Piet heeft in het verleden wel eens gesport. In de sportschool. Daar trainde hij het snot voor zijn ogen maar het moest altijd maar meer van zijn trainer. Zwarte vlekken voor zijn ogen, maar nog steeds was het niet goed genoeg. Hij vond er niets aan. Hij verloor het plezier in bewegen en is sindsdien gestopt. Met alle gevolgen van dien. Zijn lichaam voelde niet meer fijn, bewegen werd steeds moeilijker waardoor hij alleen maar minder en minder ging bewegen.
Piet vertelde mij dat hij zo graag 30 minuten achter elkaar zou willen lopen. Samen met zijn vrouw. Dan ziet hij anderen wel wandelen en dan snapt hij niet dat het hem niet lukt. Met Piet hebben wij een doel gesteld. Over een jaar kan hij op zijn vakantie 30 minuten onbezorgd met zijn vrouw lopen. Een pracht doel.
Het begin is er.
Afgelopen week zijn wij begonnen. Eerst met 10 minuten wandelen. Dat ging goed. Piet had na ons gesprek gelijk de daad bij het woord gevoegd en was met zijn vrouw, een stukje, mee gaan lopen. Zij liep 30 minuten, hij keerde na 5 minuten om. Het begin is er.
Samen met Piet werken we aan de mobiliteit van zijn gewrichten en de flexibiliteit van zijn spieren. Ik heb geen zware materialen bij me. Enkel wat elastieken en een TRX. Maar aan die laatste zijn we niet toegekomen. We trainen op een niveau wat bij Piet past. Een beetje uitdagend, maar met voldoende rust voor herstel.
En we doen het vooral rustig aan. Mijn grootste belang is dat Piet het plezier in bewegen terugvindt. Dat hij over zijn schouder kan kijken zonder pijn, dat hij iets van de grond kan pakken, dat hij 30 minuten achter elkaar kan wandelen.
Piet is mijn held.
Piet is mijn held, nu al. Met een bepaalde vastberadenheid ging hij de training in. Hij deed het geweldig. Hij zei: ik had nooit gedacht dat je dat met die elastieken kon doen. En: dit zijn bewegingen die ik thuis ook makkelijk kan doen. Klopt Piet. Dat moet je ook zeker gaan doen. De bewegingen zo leuk vinden dat je ze thuis ook doet.
Dan maak je het verschil. En zal je het plezier in bewegen terugvinden.
